Scroll down for English version
Wat gaat de tijd toch snel! Inmiddels zijn we alweer langer dan een maand hier in Vizag. We hebben in de tussentijd toch best aardig wat mee gemaakt.
Om te beginnen beviel het ons heerlijk in ons appartementje. Na een dag hard werken vonden we het heerlijk om ongestoord ’thuis’ te kunnen zitten. Op 6 hoog was er ook aardig wat wind en dat is met dit klamme warme weer echt heerlijk! De LaRo stond op straat geparkeerd voor het complex en trok de nodige aandacht. Erg grappig om van boven te zien hoe die koppies allemaal omdraaiden als ze voorbij reden op hun brommertje. Soms bijna een ongeluk veroorzakend!
Helaas hadden we van de week te horen gekregen dat we niet nog een maandje daar konden verblijven, omdat ze andere gasten kregen. Dus toen moesten we stel op sprong nog iets nieuws zien te vinden en dat viel niet mee. Zeker niet nadat we op een toplocatie hebben gezeten. Uiteindelijk kwamen we via Couchsurfing in contact met Amar. In het appartementencomplex waar hij woont, heeft hij 1 verdieping lager een IT-kantoor en daar staat een kamer met eigen badkamer leeg. Sinds een paar dagen zitten we daar nu en het bevalt ons hier prima. Ook hier hebben we een ruim balkon en zelfs uitzicht op het strand! Alleen zit het wel aan de drukke boulevardweg en wordt er behoorlijk veel getoeterd, maar ’s avonds is het heerlijk ‘stil’. Bovendien hebben we hier internetverbinding, dus ook hier vermaken we ons prima.
Zoals we laatst al vertelden is de campus helaas nog niet klaar en hebben we besloten om hier verder te gaan met fundraisen. Ons doel is om de kinderhuizen in te richten en te decoreren. Hiervoor hebben we een campagne opgezet dat we C4-Challenge hebben genoemd. Campus Challenge Contribution Campaign. We zijn druk in de weer geweest met het maken van een folder, visitekaartjes en een wheelcover en het voorbereiden van een pressmeeting. Uitnodigingen moesten verstuurd worden, een zogenaamde presskit moest samengesteld worden en hadden we een powerpointpresentatie in elkaar geknutseld. We hadden gelukkig wel de tijd, maar die tijd hebben we wel nodig gehad, aangezien het er hier wat trager aan toe gaat.
Zaterdag 7 maart was het dan zover. Om 10:00 uur stonden we klaar, maar er was nog geen journalist te bekennen. Iets voor 10:30 uur hadden we dan een handjevol journalisten en zijn we maar begonnen, maar nog geen 5 minuten later stonden er allemaal camera’s voor onze neus en konden we niet eens meer de personen aankijken die zo netjes bleven zitten. Sommigen hadden haast en wilden persé foto’s van ons maken bij de LaRo. Kortom, we hebben onze presentatie niet eens echt af kunnen maken en toen we eenmaal bij de auto stonden te poseren werden we overdonderd door alle media aandacht. Ze stonden allemaal te trekken aan ons. Een voor een wilden ze ons interviewen en filmen. Nog even een fotootje daar en een filmshootje hier. Twee uur later nadat we onze laatste interview hadden gegeven waren we kapot! Wat een chaos, maar wat een aandacht uiteindelijk. Maar liefst 40 mensen van de pers waren er geweest! We hadden gehoopt op 30, dus wij waren zeer tevreden. Natuurlijk waren we erg nieuwsgierig naar de resultaten. We hebben in verschillende Telegu kranten gestaan (Telegu is de taal van deze regio), een Engelstalige krant The Hindu en op een aantal TV-zenders (wat wij helaas niet zelf hebben kunnen zien).
Los hiervan werd er laatst ook op de deur geklopt en stond er een journaliste van een trendy magazine voor de deur. Ze wilde graag een lifestyle artikel over ons in haar magazine plaatsen. Via via had ze gehoord over ons en na wat research had ze ons gevonden. Echter het artikel moest wel dezelfde avond nog worden aangeleverd! Tsja, dan kan het wel in een keer snel.
Ook staan we met een artikel in de Waltair Magazine. Het magazine van de exclusiefste club van Vizag. Over exposure gesproken…er zijn inmiddels 4 delen over ons in de LRCH magazine verschenen en plaatst Cor trouw elke keer een artikel in de Dutch Courier, een speciale krant voor de Nederlandse expats in Melbourne. Kortom, deadlines, deadlines, deadlines… We zijn er maar druk mee! Maar we vinden het wel leuk en zeker ook om zelf terug te lezen. Mocht je de artikelen nog niet gelezen hebben, ze zijn te vinden onder het tabblad preparations-In de media .
Na al die media-aandacht worden we zo nu en dan herkend op straat. Bij de benzinepomp riepen ze allemaal vrolijk dat ze ons op TV hadden gezien en werden we laatst zelfs aangehouden op straat en wilden ze op de foto met ons. Mensen hebben het dus toch gelezen en/of gezien en we zijn nu zo’n beetje de talk of the town. Deze aandacht kunnen we goed gebruiken bij het benaderen van bedrijven en clubs voor onze campagne. We hebben een aantal hotels en andere bedrijven al benaderd en hebben ook al en praatje mogen houden bij een Rotary Club. De meesten kunnen niet meteen iets toezeggen en moeten vaak ook overleggen, maar de reacties zijn positief. Ze zijn allemaal geinteresseerd in het project. Het belangrijkste is is dat we bekendheid creëeren en de lokale NGO (Non Government Organisation) ARDAR waar Friends Indeed mee samenwerkt kan hier op voortborduren als we weg zijn.
Het is voor ons de eerste keer dat we op deze manier in een ander land aan het werk zijn en dat valt niet mee. We moeten erg wennen aan hun manier van werken. Het gaat hier allemaal wat trager en moeten we mensen ook echt achter hun broek aan zitten. Dit alles wekt aardig wat frustraties op en het chaotische verkeer op weg naar kantoor maakt het alleen maar erger. Het is geen kwestie van goed of fout, maar we hebben er wel erg moeite mee om de juiste balans te vinden. Waarschijnlijk zijn wij toch te Westers en commercieler ingesteld. Maar we geven het een kans en we zien wel hoe het loopt. We zien dit ook als een leerproces voor ons zelf.
Wat betreft de aanschaf van de jeep waarvoor we het geld ingezameld hebben, na wat discussies en onderzoek wordt het geen 4×4 zoals we in eerste instantie in gedachten hadden. Dit vanwege verschillende redenen. Ten eerste omdat er vrijwel geen 4×4’s hier te koop zijn, ten tweede zijn ze dan vrij kostbaar en ten derde blijkt er niet persé een 4×4 nodig te zijn om deze dorpen te kunnen bereiken. Hoe het er nu naar uitziet zullen we binnenkort de Toyota Innova aanschaffen.
Ondanks dat we in Vizag zitten zijn we wel een paar keer terug geweest naar de campus om een rondleiding te geven aan bedrijven. Ook bezochten we dan de vissersdorpjes. Deze vissersdorpjes krijgen steun van Friends Indeed en de Indiase partner Ardar. Zo helpen ze de vrouwen d.m.v. microcredit, zodat de kinderen ook weer naar school kunnen ipv te werken, geven ze voorlichtingen over HIV/AIDS, maar ook over hygiëne en sanitatie en hebben ze WC’s geplaatst. We konden duidelijk zien dat ze hun best deden om alles ‘schoon’ te houden.
Nu we weer een tijdje op één plek zitten, kunnen we ook weer een beetje relaxen. We hoeven ons nu even niet druk te maken met het zoeken van een slaapplaats, waar we gaan eten, opnieuw een stad verkennen etc. We weten nu waar we boodschappen kunnen doen, waar de bank zit en leren we langzaam de stad kennen. De ontmoetingen met de mensen vinden we hier nog het leukst. Laatst kwamen we bekenden tegen in de supermarkt en werden we bij hen thuis uitgenodigd voor eten. Gewoon net als ’thuis’, erg grappig hoe dat gaat.
Ook zit hier een Nederlands bedrijf en hebben we leuk contact met een aantal van hen. Zo zijn we laatst naar de bioscoop geweest of hebben we geborreld. Kortom allemaal leuke contacten hier in Vizag en hopelijk worden dat er alleen maar meer!
ENGLISH VERSION
The time is going fast! We are already over one month here in Vizag.
A lot has happened…
To start we really enjoyed our apartment. After a hard day’s work we really liked it to have a place like ‘home’. At 6 high, there was quite a nice breeze and with this humid weather that’s very welcome! The LaRo was parked on the street in front of the complex and of course draw the attention. It was very funny to see how people turned their heads around when they passed by on their motorbikes. Sometimes almost causing an accident!
Unfortunately, this week we heard that we couldn’t stay there for another month since other guests were coming. So we had to find us a new place within a short period of time which didn’t seemed not be that easy (we’re a little spoiled already). Eventually we came in contact with Amar through Couchsurfing. In the apartment where he lives, 1 floor below he has an IT-office where he has a spare room with private bathroom. Since a few days we are here now and it’s great. The room comes with a spacious balcony and beach view! It’s near the busy boulevard where all the vehicles keep on horning, but in the evening it’s silent. We even got hooked up with the wireless networks and the guys at Amars office are great company.
As we already told before the campus isn’t ready yet and therefore we decided to continue fundraising in Vizag. Our goal is to furnish and decorate the children homes. In order to achieve this we set up a campaign named C4 Challenge ; Campus Challenge Contribution Campaign. We have been quite busy creating the brochure, business cards and a wheel cover. Besides that we had to prepare a press meeting. Invitations were sent, a Press kit was composed and a power point presentation was made for the occasion. We had plenty of time to this, but it turned out that we really needed the time since everything takes a whole lot more time here in India!
Saturday, March 7 was the day of the pressmeeting. At 10 am we were ready, but there was no journalist in sight. Around 10.30 am we had a handful of journalists and we decided to start, but 5 minutes later there were cameras everywhere and we couldn’t even look at the people who had the grace of sitting down. Some were in a hurry and they wanted to take pictures of us together with the LaRo. In short, we weren’t able to finish our presentation properly since we got overwhelmed by the press while posing in front of the car. They were all ‘fighting’ for us. One by one they wanted to interview and film us. A picture here and a film shoot there. Two hours later we gave our last interview and after that we were kind of exhausted! An unstructured chaos, but it did it’s job. 40 press people attented the meeting! We had hoped to see around 30 people, so it wasn’t bad after all. Of course we were very curious about the results. We have been in several Telegu newspapers (Telegu is the regional language), an English-language newspaper The Hindu and some TV channels (which we unfortunately haven’t seen ourselves).
Apart from this, we have been approached by a journalist of a local trendy magazine called YoV!zag, which wanted to write an lifestyle article about our trip. She heard rumors about us and finally managed to track us down. The article had to be delivered the same evening, so that kept us busy. Sometimes things do have to happen in time…
An other article was placed in the Waltair Times, thanks to our host Mr. M.N. Reddy. As Saikorian and successful businessman he got us in the magazine of the most exclusive club in Vizag. But this is not the only exposure we came across… already 4 articles appeared in the LRCH magazine and Cor placed several articles in the Dutch Courier, a newspaper for Dutch expats Down Under. Deadlines, deadlines, deadlines … It keeps us busy! But we really enjoy doing it and reading back the articles when published is great fun. If you haven’t read the articles yet, they can be found under Preparations – In the media .
After all the media attention we even got recognized in the streets. At the gas station they were very happy to tell us that they had seen us on TV and a few days ago we were stopped because they wanted to take a picture with us. People have been reading the newspapers and/or seen us on TV, so it seems that we’re the talk of the town. A good thing since it helps us by approaching companies and clubs for our campaign.
We already approached a number of hotels and companies and even held a presentation at a Rotary Club. They cannot promise anything yet, but the reactions are positive. They are all interested in the project. The most important is that we create awareness so that the local NGO (Non Government Organization) ARDAR, the Indian partner of Friends Indeed, can continue fund raising after we have left.
It’s the first time that we work abroad in this manner and it’s not always easy. We really have to get used to the Indian way of working. Everything takes more time and we’ve noticed that we run a little bit harder than they do (in general). Besides that you have to keep on telling what, when and how do have to do things. All this can give some frustration and the chaotic traffic on the way to the office makes it only worse. It is not about right or wrong, but we find it quite difficult to find the right balance. Probably we are too Western minded and commercial set. But we give it a chance and we’ll see how it turns out. We consider this is a learning process in it selves.
About the jeep we have raised funds for in The Netherlands; after some discussion and research it’s not gonna be a 4×4 as we initially had in mind. Due to various reasons. Firstly, because there aren’t much 4×4’s for sale here, secondly they are costly and third, it turns out that a 4×4 is not necessary in order to reach the villages. This will only be the case after 3 years. Considering all of this the Toyota Innova seems to be the best option.
Although we are staying in Vizag we went back to the campus several times to show companies around. We also visited the surrounding fishing villages. These fishing villages are supported by Friends Indeed and the Indian partner ARDAR. They’re supporting women by reaching out micro-credits so that (for example) their children can get to school instead of working, give them information about HIV / AIDS, but also give education about hygiene and sanitation. You could tell the difference and people tried hard to keep their villages clean.
Now that we are on one spot for a while, we also can relax a little bit. We don’t need to worry about finding a proper sleeping place, a place to eat, exploring a new environment, etc. We know where to get our groceries, where we can find the ATM and step by step get to know Vizag. Meeting people we like the most. A while ago we bumped into someone we just had met a few days earlier and they invited us to come over for dinner. Just like home, very funny how things go.
It happen to be that there is a Dutch company called Allseas based here in Vizag. They are working on a huge (off-shore) project for Reliance. So sometimes we meet up with some of the guys to go to the cinema or just for a drink. All nice contacts here in Vizag and hopefully it will get more!
Off