Visum perikelen / Visa issues Posted oktober 30, 2008 by Administrator

Off

Scroll down for English version

Inmiddels zijn we alweer terug in Teheran om ons visum voor India op te halen. Maar toen we daar om gisteren om 09:00 uur netjes voor de deur stonden kregen we te horen dat ze het nog niet konden uitgeven. Het blijkt dat ze de Indiase ambassade in Nederland een fax hebben gestuurd, deze moet vervolgens goedkeuring geven en het terugfaxen. Gewoon een simpel ‘ja’ dus, maar ze hebben nog geen respons terug gehad vanuit Nederland en wachten wij dus nog steeds op het visum :-(
Ook hebben we zelf geprobeerd te bellen naar de Indiase ambassade in Nederland, maar op één of andere manier komen we niet verder dan het bandje waarop elke keer het menu wordt herhaald. Hebben minimaal 30 keer gebeld, maar komen niet verder. Dus maar even hulp in Nederland ingeschakeld. Dunja, de zus van Don, probeerde ook te bellen met de Indiase ambassade maar werd afgescheept. Bij haar tweede poging werd ze vervolgens eerst 5 keer doorgeschakeld en vervolgens in de wacht gezet en kreeg ze op een of andere manier 112 aan de lijn! Niet te geloven! Dus nog maar een poging gewaagd en kreeg toen een Engels sprekende operator aan de lijn die zei dat de ambassade dicht was of ze morgen terug wilde bellen… Tsja, zo schiet het dus niet op en is het erg frustrerend dat we niemand daar te pakken krijgen. Maar we geven niet op, blijven gewoon stug doorbellen en hebben ook al gemaild. Het tijdsverschil en de beperkte openingstijden maken het er niet makkelijker op.

Gelukkig hebben we al die telefoontjes kunnen plegen vanuit het kantoor van de oom van Sina, de jongen die ons de laatste keer wegwijs maakte door Teheran. Hij is erg behulpzaam en doet alles om ons te kunnen helpen, dus dat is wel fijn. Op het moment van schrijven zitten we nu dus 3 hoog in het kantoortje van zijn oom en hebben we net besloten dat we onze reis vervolgen richting Kashan en Esfahan. Hopelijk krijgen we snel positief bericht over het visum en rijden dan terug naar Teheran, waar we dan ook toch maar gelijk het visum voor Pakistan gaan halen. Dit wilden we eigenlijk doen in Zahedan, maar hoorden dat het beter is om toch in Teheran te regelen vanwege de veiligheid. Het blijkt dat je daar geen stap buiten je hotelkamer mag zetten zonder escorte en om daar dan 4 dagen of misschien langer te gaan wachten vinden wij geen prettig idee.

Ook hebben we contact gelegd met andere overlanders die nog niet zo lang geleden dezelfde route hebben afgelegd en gevraagd naar hun ervaringen en adviezen. Dus onze planning voor Iran is gewijzigd en zullen misschien niet alles kunnen bezichtigen wat we in eerste instantie in gedachten hadden, maar veiligheid staat bij ons voorop en voor de dieselprijs hoeven we het ook niet te laten!
Ook hebben we contact gehad met de Nederlandse Ambassade in Teheran, zij zijn wel bereid een brief te schrijven, maar na navraag is dit voor de Indiase ambassade helaas niet voldoende. Omdat de route vanaf Kerman (Iran) naar Quetta (Pakistan) niet geheel veilig is, hebben we ons voor de zekerheid laten registreren bij de Nederlandse ambassade zodat ze weten rond welke periode we daar zijn.

Maar goed, vorige week zijn we dus de drukke chaotische stad maar ontvlucht en richting de Kaspische zee gereden om daar vervolgens even 2 dagen in een hotelletje te relaxen. Omdat we al het vermoeden hadden dat het langer zou duren dan 3 dagen, zijn we doorgereden naar Masuleh, een stadje waarbij de daken van de huizen tevens dienst doen als weg. Bijzonder om te zien, maar natuurlijk was het bij ons weer regenachtig. Onderweg bleek dat de uitlaat gebroken was en hebben dit in Rasht laten lassen voor nog geen EU 6,-! Dus we kunnen weer verder. Via Rasht zijn we naar Qazvin teruggereden, waar we Niagh Veranda hebben bezocht. We waren op straat benaderd door een man die ons uitnodigde voor een diner bij hem thuis met zijn familie. Zijn vrouw had speciaal een traditioneel gerecht gekookt voor ons en zijn dochter gaf ons een rondleiding door de stad. Vervolgens stond hij erop dat we beleven slapen en zijn dus maar de volgende ochtend om 06:00 uur vertrokken naar Teheran voor het visum wat we niet kregen.

We hebben weer nieuwe foto’s gepost (zie Pics & Vids- Iran )

 

ENGLISH VERSION

Meanwhile, we are back in Tehran to pick up our visa for India. But when we got there yesterday at 9 am we were told that they still couldn’t issue the visa. It appears that they have sent a fax to the Indian embassy in the Netherlands and they have to fax the clearance back. Just a simple ‘yes’, but they haven’t had a response back from the Netherlands and therefore we are still waiting for our visa :-(

We’ve tried to call the Indian embassy in the Netherlands to figure out what’s wrong, but somehow we won’t get through. We have tried at least 30 times, but still nobody answers. So we asked Don’s sister, Dunja, for help. She also tried to call the Indian embassy but they told her to call back later. In her second attempt, she got put through 5 times and got put on hold and somehow she suddenly was connected with the Dutch emergency number 112! Unbelievable! (Later we found out this happend 3 times in a row!). So she tried again, but then got an English-speaking operator on the phone who said that the embassy was closed and if she could call back tomorrow … So, this will bring us nowhere and it’s very frustrating that we cannot reach them. But we don’t give up! We keep calling and we also sent them an e-mail. The time difference and the limited opening hours don’t make it easier.

Fortunately, we are able to commit all these calls from the office of Sina’s uncle, the student who guided us last time in Tehran. He is very helpful and does everything to help us out, so that’s really great. At the time of writing we are now sitting 3 high in the office of his uncle and we just decided that we continue our journey towards Kashan and Esfahan. Hopefully we soon get a positive respons about the visa and then we’ll drive back to Tehran, where we also want to get the visa for Pakistan. In the first place we wanted to get it in Zahedan, but we heard that it is better to arrange it in Tehran due to safety reasons. It appears that you are not allowed to step outside your hotel room without escort and if we have to wait there for 4 days or maybe longer, doesn’t sounds like a good plan.

We also have contact with other overlanders who have traveled the same route and asked them about their experiences and advices. So our schedule for Iran has changed and maybe we are not able to see what we initially had in mind, but safety is our priority and we don’t have to worry about our budget for diesel!

We also had contact with the Dutch Embassy in Tehran, they are willing to write a letter, but the Indian embassy told us that’s not what they need. Because the route from Kerman (Iran) to Quetta (Pakistan) is not entirely safe, we have registered ourselves at the Dutch embassy, so they know that we are following that route overland.

Anyway, last week, we escaped the busy and chaotic city and drove towards the Caspian Sea and booked us a hotel room for 2 days to relax. Because we already had the feeling that it would last longer than 3 days, we also drove to Masuleh, a small village where the roofs of the houses also serve as a road. Nice to see, but of course it was raining again. On the way back the exhaust pipe brok, and we had it welded in Rasht for EU 6! So we are on the move again. Passing Rasht, we drove back to Qazvin, where we have visited Niagh Veranda. While we were standing on the street we got approached by a man who invited us for dinner at his home with his family. His wife cooked us a traditional dish and his daughter gave us a sightseeing tour. He wanted us to spend the night at their house and so the next morning we left for Tehran at 6 o’clock in the morning to collect the visa we still haven’t got yet.

We have new photos posted (see & Pics Vids Iran )